سرا

یار مرا ز خود مران.عاشقم وهوس مدان زانهمه اتش و شرر.. سود بود نی که زیان یار رخ خویش نمود....فاصله  بسیار چه سود من بوصال دلخوشم...عقل مرا چسان ربود یار بیا بنده منم.... زغیر تو دم نزنم.. کار من از جنون گذشت..روح برفته از تنم ان خط وابروی ترا...کمند گیسوی ترا... نکشیده نگار گری..دوچشم اهوی ترا یار به من نظر نما..با دلمی تو هر کجا این دلو اتش میزنم.. گر نبود ترا سرا