بحرمت چشات قسم دل ازتو بر ندارم
بجز زیارت تو فکر دگر ندارم
ملامتم بکردند بیخردان بیدل
جز ارزوی اومن فکر دگرندارم
اسیر محبس تن نگشته ام رهایم
بجز منزل جانان سویی نظر ندارم
گر که مرا بخوانی یا که مرا برانی
قسم به تار مویت دست ازتو بر ندارم
ماهی دریای عشق قانع به تنگ ابی؟
مرا زخود نرانی بحر دگر ندارم
جمال دلربایت روزگارم تباه کرد
قسم به روی ماهت شب و سحر ندارم
ان چشم پر خمارت دیده زمن ربوده
بی رخ یار زیبا نور بصر ندارم